عصمت الله میاخیل؛ محمد دبیرمقدم
چکیده
زبان پشتو از لحاظ رده‌شناسی در زبانهای (فاعل _ مفعول_ فعل) یا (SOV) است. این‌زبان از جمله زبانهای پس‌اضافه‌ای می‌باشد. این‌زبان به ترتیب واژه‌بنیادی در بندهای‌مستقل، همپایه و وابسته(فاعل_ مفعول_ فعل) است. این زبان در کشورهای افغانستان و پاکستان حتی در هندوستان صحبت می‌شود. زبان رسمی و ملی افغانستان می‌باشد. اکثریت گویشوران‌اصلی ...
بیشتر
زبان پشتو از لحاظ رده‌شناسی در زبانهای (فاعل _ مفعول_ فعل) یا (SOV) است. این‌زبان از جمله زبانهای پس‌اضافه‌ای می‌باشد. این‌زبان به ترتیب واژه‌بنیادی در بندهای‌مستقل، همپایه و وابسته(فاعل_ مفعول_ فعل) است. این زبان در کشورهای افغانستان و پاکستان حتی در هندوستان صحبت می‌شود. زبان رسمی و ملی افغانستان می‌باشد. اکثریت گویشوران‌اصلی کشور‌افغانستان پشتوزبان می‌باشد. زبان -پشتو از جمله زبانهای ایرانی‌شرقی است که در جمله‌های شرطی مثل دیگر زبان‌های‌جهان، بند‌شرط در آن پیش‌از جواب‌شرط ظاهر می‌شود. گاهی اوقات در صورت‌های خاص و تاکیدی بند‌شرط می‌تواند بعد از جواب‌شرط هم بیاید. در زبان پشتو، آدات‌شرطی(kӘ) در اول جملۀ نخست و در جایگاه دوم جملۀ نخست و یا هم در اول جملۀ دوم می‌تواند بیاید. ساختِ جمله‌های شرطی که جملۀ مرکب است، در زبان پشتو جمله‌فرعی(بند‌شرط) معمولاً قبل از جمله یا بند اصلی می‌آید. طوریکه از نام آن معلوم می-شود هر‌دو‌جمله توسط آداتِ شرطیه (kӘ) یکجا می‌شود. (kӘ) در اول جمله‌ی فرعی می‌آید. همچنان گاهی‌اوقات همراه با (kӘ) در جملۀ شرطی آداتِ (no) و یا هم آدات(xo) می‌آید، ولی بیشتر در اول جملات برای شرط ظاهر می‌شود. در جملات‌شرطی آدات(eČ) هم معنی (kӘ) را می‌تواند بدهد.
